maharajah
[,mɑ:hə'rɑ:dʒə]
n. 大君(印度君候尊称)
英文词源
maharajah
maharajah: see raj
maharajah (n.)
also maharaja, 1690s, from Hindi, "great king," from Sanskrit maha "great" (from PIE root *meg- "great;" see magnate) + rajan "king" (see rajah). The fem. equivalent is maharani (1855).
带maharajah字词语
带maharajah字成语